Februari

Hehe, eindelijk weer bericht van mij(jaja, ik leef nog loes!).
Ik ben al weer bijna drie weken aan het lesgeven en het bevalt me prima moet ik zeggen!De eerste dag was ik ontzettend zenuwachting en had ik geen idee wat ik moest gaan doen. De hoofdmeester gaf me het lesrooster en vertelde mij dat ik wiskunde aan groep 4 ging geven en engels aan groep 3. Er zitten 8-10 kinderen in groep 4 en 18-20 kinderen in groep 3.
Zo zien mijn weken eruit:
ma: 8:15-9:45 uur wiskunde groep 4
9:45-11:15 uur niets en pauze
11:15-12:45 uur engels groep 3
di: 8:15-9:45 uur wiskunde groep 4
9:45-10:30 uur engels groep 3
10:30-11-15 uur pauze
11:15-12:45 uur engels groep 3
woe: vrij
do: 8:15-9:45 uur wiskunde groep4
9:45-11:15 uur niets en pauze
11:15-12:45 uur engels groep 3
vr: 9:45-10:30 uur engels groep 3
10:30-11:15 uur pauze
11:15-12:45 uur wiskunde groep 4

Ik ben dus elke woensdag vrij, maar in plaats van nietsdoen help ik in het Adom daycare centre in Akropong waar nu ook drie andere vrijwilligers werken. Ook zijn ze daar nu de muren van de onheining aan het verven. Dus dat is heel leuk om aan mee te helpen.
Eerst had ik helemaal geen boeken meegekregen zodat ik mijn lessen thuis kon voorbereiden. Maar na een beetje zeuren had ik de tweede dag al geregeld dat ik mijn eigen boeken had. Bijna niemand van de kinderen heeft een eigen boek. In groep 4 is er maar een jongetje die een wiskunde boek heeft en in groep 3 zijn er maar ongeveer 5 met een engels boek. Dit betekent dat ik alles (dus ook alle opdrachten) eerst op het bord moet schrijven. Het bord is ook vervelend, want het is van slechte kwaliteit en hang aan touwtjes aan de muur. Hierdoor beweegt het bord met elke beweging die jij met het krijtje maakt mee, waardoor het soms een beetje onleesbaar wordt. Ik begin er nu wel gewend aan te raken en mijn bord-handschrift wordt met de dag mooier!
Mijn school is eignelijk een kerk. Omdat de klaslokalen dus niet echt van elkaar gescheiden zijn, kan je de andere klassen horen. Ook omdat het een kerk is, en het nogal galmt ben ik moeilijk te verstaan voor de kinderen en hebben zij problemen om zich op de sommen te concentreren! Er is een paar maanden geleden een klein gebouw naast de kerk gebouwd. Dit gebouwtje heeft drie lokalen en een klein kantoortje voor de hoofdmeester. Het is eechter nog niet af en dus is het een beetje een vreemd schoolgebouw... Er zijn nog geen ramen, geen deuren en er is geen betonnen vloer (dus de vloer is hetzelfde als buiten). Er zit nog geen pleister op de muren, dus de muren bestaan uit stenen met cement ertussen. Het is dus erg apart, maar ook wel weer heel leuk. Ik heb foto's gemaakt maar die staan nog niet op een cd dus die kan ik nu nog niet op internet zetten maar als ik het kan doen, doe ik het! Het is vreemd, want ik wist al dat de leeraren de kinderen slaan om ze te straffen. Ze gebruiken hiervoor een dunne ronde stok (diameter +- 1 cm) die ze een "cane" noemen. Maar als je de leeraren de kinderen echt ziet slaan en vaak zonder echte reden, soms zelfs zo hard dat de kinderen gaan huilen, dan schrik je toch wel hoor! Ik gebruik natuurlijk geen cane en hab de leeraren gevraagd of ze, als ik les geef, de cane niet willen gebruiken in de klas. Gelukkig begrijpen ze dit.

Het is grappig, want da dag drie kan ik al de slimme en de wat minder slimme kinderen eruit halen. Ik vind het lesgeven heel leuk en interressant maar toch ook wel lastig hoor!


Haha het viel me al snel op dat er in Ghana enorm veel -echt- dikke vrouwen rondlopen. Bij de mannen valt het heel erg mee. Ik ging naar Afrika met het idee dat ik lekker dun weer terug zou komen, maar dat is dus helemaal niet het geval!! Al het eten hier wordt met liters olie bereid en de porties zijn enorm! Het blijkt dus ook dat bij de vrijwilligers alle vrouwen dikker worden en de mannen dunner(verliezen spiermassa denk ik). Dit geldt helaas ook voor mij... We spelen wel minstens twee keer per week sport, frisbee, rounders (een engelse variant van softball), of voetbal. Ook loop ik elke werkdag naar school.(Akropong- Mamfe is ongeveer een uur wandelen) Ik verlaat op deze dagen mijn huisje dan ook om 6:45 uur. Het is eigenlijk wel fijn om vroeg in de ochtend te wandelen want meestal is het rond die tijd nog steeds mistig in the Hills. De zon is nog bezig met opkomen en het is nog niet zo heel druk op straat. De mensen weten nu dat ik een aantal ochtenden in de week die route wandel en ik word nu helemaal niet meer lastig gevallen door " obronie"-roepende mensen. Helaas loop ik wel de hele tijd langs een best drukke geasfalteerde autoweg. Maar het uitzicht is de hele tijd prachtig! Gelukkig woont Becky naast mijn school en kan ik me daar even snel omkleden en mijn ontbijt (wat ik van huis meeneem) opeten voordat ik naar school ga. Ik loop niet terug van school naar huis omdat het doodgewoon veel te heet is.

Ik ben zaterdag 21 januari naar Aburi gegaan en heb daar wat leuke dingetejes gekocht.De rest van het weekend lekker uitgerust en de lessen voor de volende week gepland. Afgelopen vrijdag was er een TPA-party in Accra en dus kregen we de dag vrij om er te komen. We vertrokken om half elf en gingen na het internetcafe naar het hotel. Daar hadden we twee kamers geboekt maar helaas vertelde ze ons daar dat de kamers er niet meer waren!! Dus moesten we op zoek naar een andere plek om de nacht door te gaan brengen. Toen we er achter kwamen dat er nergens meer een kamer vrij was mochten we van Tom Davis (de director van Accra) in zijn huis slapen. Het feest was trouwens ook in zijn huis dus dit vonden wij natuurlijk helemaal niet erg hehe. Het was echt een topfeest met een hele goede sfeer. Wij, de mensen van de coole Hills, gingen iedereen natuurlijk even laten zien hoe leuk wij het wel niet hebben in the Hills en hadden met z'n allen afgesproken dat we net alsof deden dat het een fancydressparty was. Dit betekend gewoon verkleedpartijtje haha. Ook verfden we bij iedereen een zwarte ster op de rechterwang(de zwarte ster in het midden van Ghaneese vlag). Helaas hebben we 's nachts geen oog dicht kunnen doen omdat er naast ons huis een funeral bezig was. Dit betekend dat er de hele nacht kei en keiharde muziek aanstond. Constant! Doodmoe gingen we de volgende ochtend weer zo snel mogelijk naar huis. Snel was helaas niet mogelijk omdat de tro's niet mochten rijden de hele dag. Dit was omdat ze de stad aan het schoonmaken waren. Het stomme was dat andere auto's en dus ook taxi's wel mochten rijden, maar deze wilden veel te veel geld dus bleven we zoeken naar een tro. Uiteindelijk kwamen we uit Accra omdat we een aantal tro's hadden gevonden die toch stiekem wel reden, politie ontwijkend en al. Dit ging echter een beetje langs onze brakke, vermoeide hoofdjes heen en hebben de rest van het weekend uitgebrakt. Zondag frisbee en rounders gedaan en Mircea (de hoofddirecteur van TPA) was langsgekomen en had zijn laptop meegenomen. 's Avonds gingen we dus met z'n allen Chicken Little bekijken op zijn laptop. Helaas is er een chief dood gegaan in het dorpje (Amanoukrom) naast Mamfe. De begrafenis, tenminste het feest wat ze vieren voordat ze iemand gaan begraven, duurt een week en in die week komen allemaal mensen van over heel Ghana die deze persoon -soort van- kenden ook hierheen. Er zijn nu ook een aantal mensjes uit de Ashanti region gekomen die kennelijk nog steeds in een aantal rituelen geloven die niet zo prettig voor omstanders zijn. Wij mogen dan ook niet meer uit ons huis komen na acht uur 's avonds... Ik hoorde ook iemand iets zeggen over hoofden afhakken... Maar alles is goed met mij, ik loop nog steeds rond met mijn hoofd aan mijn lichaam vast en kan er wel om lachen.
Een nieuwe maand is aangebroken, dit betekend dat er ook heel veel nieuwe vrijwilligers aan komen en een aantal leuke oude mensjes weggaan, helaas.
Dit weekend ga ik waarschijnlijk naar de East Coast een hele mooie lagoon bekijken en me daar maar vermaken! Ik wil heel graag naar Mali reizen in april maar moet nog wel mensen vinden die met me mee willen enz. Maar, genoeg voor nu, ik ga zo naar huis om te eten en ga daarna naar de quiznight die vandaag dus extra vroeg is zodat we op tijd weer thuis zijn. Wanneer ik terug kom staat dus nog steeds niet vast maar zodra ik geboekt heb laat ik het jullie weten hoor!
Take care allemaal en tot mijn volgende bericht! (als ik boeiende dingen meemaak komt die wel wat sneller dan deze!)
kus!