2006!!!!

Gelukkig nieuw jaar allemaal!!!
Kerst was wel een beetje raar in 30 graden en zonder familie en echte vrienden.... Maar het was wel heel gezellig. We hadden met alle vrijwilligers een kerstdiner bij marco zijn huis. We zaten buiten en hadden voor diner jollof rice, pork soep, yamballs, gemengde sla, pannenkoeken, annanas en... jaja... een echte vruchten kerstcake met marsepijn om de buitenkant! Nadat ik aardig lang aan de telefoon had gehangen met mijn familie had ik wat meer een kerst gevoel en was ik weer helemaal blij. Iedereen had veel te veel gegeten omdat het zo ontzettend lekker was en dus gingen we in plaats vna een bar na het eten allemaal naar bed!
Zondag hebben we de hele dag samen met alle vrijwilligers uit the hills doorgebracht wat we normaal gesproken nooit doen dus hadden we allemaal toch een speciaal gevoel op kerstdag. We hadden heel nobel bedacht dat we met zn allen naar de kerk zouden gaan waar mijn familie altijd heengaat maar nadat we daar 10 hadden gezeten vonden we het wel prima zo en gingen naar mijn huis om daar te lunchen hehe. Hmmmm heelijk we hadden o.a. bananencake!!! Altijd al mijn favoriet geweest dus dat was nog een boost voor mijn kerstgevoel. Voor de rest van de dag gewoon gezellig saampjes doorgebracht en s avonds wat gaan drinken met zn allen. Maandag brachten we de dag door met een kerstsurprise maken voor die avond. Iedereen maakte een surprise wat niet meer dan 2000 cedis mocht kosten (= ongeveer 20 cent)Alex en ik hadden een kerstmuts van papier gemaakt en daar een aantal snoepjes ingeplakt en een soort kerstboom geprobeerd te maken van bananenboombladeren en balonnen als kerst ballen met snoepjes in de balonnen. In de middag nog wat gesport (rounders) in Akropong en 's avonds hadden we een tweede kerstdiner bij Emannuels huis. Heerlijk eten, kerstmuziek, het was binnen en we hadden cadeautjes! Een -bijna- echte kerstavond!
Dinsdagochtend vertrokken we (Andy, Nick, Caroline, Becky, Alex en ik) om half zeven naar Accra waar we even de mail gingen checken, geld wisselden en lunchen. Toen door naar Cape Coast. Heel toevallig reed deze trotro door naar een plek heel dicht bij Brenu wat ons eindpunt was dus dat was wel heel chill! met zn zessen in de taxi en om half zes kwamen we eindelijk aan bij Brenu Beach guest house. Het was er echt ontzettend mooi! Een van de mooiste stranden waar ik ooit geweest ben! Wit strand, blauwe zee, palmbomen, rustig, heet, geweldige golven enz. We hadden met zn zessen een tweepersoonskamer. (eigenlijk kampeerden 4 mensen buiten) De meiden dwars op het bed en de jongens op de grond. Woensdag was Nick heel erg ziek en savonds brachten Andy en Caroline hem naar het ziekenhuis in Cape Coast. Hij had een best ernstige malaria. Wat voor hem al de tweede keer was dat hij het had want hij had het ookal in Mali drie weken terug. Gelukkig kwam hij donderdag gewoon weer terug en zag er veel beter uit. Ook kwamen donderdag Amy en John aan van The Hills. Vrijdag kwamen Pieter en Marco vanuit Cape Coast (waar zij een aantal dagen waren gebleven) en was de groep compleet. Op nieuwjaarsavond hadden we een groot kampvuur gemaakt op het strand en hebben daar de avond doorgebracht met een aantal flessen local gin en soft drinks zoals cola enz. Na 12 uur (in nederland al weer 1 uur) gingen we de zee in was wel spannend was want je kon de (enorm hoge) golven niet erg goed zien aankomen. Maar we leven nog allemaal en het was heel erg gezellig. Zondag vertrokken Amy en John in de ochtend terug naar Akropong en wij (= de rest) in de middag naar Cape Coast. Vanuit Cape Coast gingen Andy, Marco, Pieter, Becky, Caroline en ik na twee uur gewacht te hebben tot de tro tro vol was naar Kumasi. Daar aangekomen (4 uur in de tro) gingen we op zoek naar een plek om te slapen en toen we die hadden gevonden gingen we wat fried rice eten wat een mannetje langs de weg maakte heel lekker!! Volgende ochtend heel lang door Kumasi rondgeslenterd op zoek naar het juiste tro station waar we een tro naar Tamale konden pakken. Bijna bij een van de stations aangekomen zagen we allemaal (honderden) mensen van het station wegrennen!Het bleek dat de drivers van de taxis aan het staken waren ofzo... in ieder geval had de politie traangas rondgesproeid en kon niemand het komende uur in de buurt komen van het stration! eindelijk het juiste station gevonden en na heel lang wachten (alweer) eindelijk op weg naar Tamale. Om half 6 (na 6,5 uur in een tro gezeten te hebben) in Tamale aangekomen waren we te laat om meteen de bus te pakken naar Larabanga. Er was een mannetje die ons vertelde dat we de volgende ochtend om half vier een bus konden pakken naar Larabanga- en je hoefde niet van te voren de ticket te kopen... Wij waren braaf om kwart over drie de volgende ochtend op het station waar iemand ons vertelde dat alle tickets al verkocht waren. aaaargh! we ontmoetten twee andere blanken die hetzelfde probleem hadden maar zij hadden gehoord dat je ergens anders een bus kon pakken die om zes uur vertrok. Dus gingen we op zoek naar die bus en gelukkig vonden we hem en was er nog plaats voor iedereen! Om half negen kwamen we in Larabanga aan en vertrokken we op gehuurde fietsen naar Mole national Park. Na een half uur fietsen kwamen we aan bij het hotel waar een zwembad was (!!) en waar we al meteen zeven olifanten beneden in het meertje zagen! Om drie uur smiddags gingen we met een guide mee op een 2 uur durende tour om het park te zien. Te voet dus we kwamen soms best dicht bij de herten en antilopes enz. Niet heel veel dieren gezien maar toch wel een olifant, gazelles en warthogs gezien. We hadden een "dorp" gevonden 2 minuten fietsen van het hele dure hotel waar we heel goedkoop eten en drinken konden kopen wat wij natuurlijk ook deden! De volgende ochtend(woensdag) weer een tour gedaan in een ander deel van het park en toen zes olifanten gezien! om half twee gingen we weer op de fietsen terug naar Larabanga waar we wat aten en dronken. Om ongeveer 5 uur hadden we een plek in een klein truckje die ons naar een andere stad bracht waar we na 2 uur aankwamen. We lieten Pieter en Marco achter want zij gingen nog verder reizen naar het noorden om van daaruit terug te reizen naar huis. Daar namen we een bus naar Kumasi. Ten minste, dat dachten we maar deze stopte al nadat we pas een half uur hadden gereden. de rest was in slaap gevallen maar het viel mij op dat iedereen uit onze bus ging. Hmmm misschien gewoon een stop ofzow en dan gaan we later weer verder... maar toen viel het me op dat ze allemaal uit onze bus liepen, en in een andere bus stapten. Ik maakte iedereen wakker en rende naar de andere bus om te vragen of we nu in deze moesten stappen om in Kumasi te komen. Dat bleek zo te zijn alleen stopte deze bus ergens voor Kumasi en moesten we extra betalen om in Kumasi te komen. Na wat gezeur hadden we geregeld dat we 2000 cedis (= ongeveer 20 cent)extra hoefden te betalen en dat iemand ons ging helpen om in Kumasi te komen vanuit dat andere stadje. Gelukkig lukte alles uiteindelijk en kwamen we donderdag om half negen sochtends in Kumasi aan. Andy ging in zijn eentje naar een markt om paintings te kopen en wij (the girls)naar de bank om geld (traveler checks) om te wisselen en daarna te lunchen. heel goedkoop gegeten en toen een tro naar Koforidua gepakt en vanuit Koforidua een tro naar Akropong en ik kwam om 6 uur savonds gister (donderdag) thuis. Er is een nieuwe vrijwilligster gister aangekomen in the hills. Andrea is 19 jaar oud en komt uit Zwitserland. Haar engels is niet onwijs goed maar dat komt vanzelf wel! Gister avond even met zn allen in Georges bar wat gaan drinken om kennis te maken met haar en gewoon om iedereen weer te zien.
Maandag is mijn eerste dag lesgeven! heel spannend. Heb er wel zin in. Owja, en ik ga nog wat langer wegblijven van huis, hoe lang is nog niet zeker en wat ik allemaal ga doen staat ook nog niet helemaal vast maar als alles geregeld is laat ik jullie alles wel weten hoor! zo, nu moet ik weer gaan want mijn internet tijd is op! tot snel! en ik hoop dat jullie nieuwjaar en kerst net zo goed was als de mijne!